ηλεκτρολυση και σκουρια

Παιρνουμε ενα μεγαλο πλαστικο δοχειο γεματο με χλιαρο νερο και βαζουμε μεσα μαγειρικη σοδα η σοδα για πλυντηρια(τετοια ψαχνοντας στο νετ βρηκα μονο στη Σινδο οποτε εβαλα μαγειρικη).

Εχουμε μια πηγη ρευματος π.χ μπαταρια 12βολτη (εγω εβαλα ενα τροφοδοτικο που βγαζει γυρω στα 14 volts) απο την οποια παιρνουμε + και - κατα προτιμηση με "κροκοδειλακια" στις καταληξεις.
Στο + βαζουμε ενα κομματι μεταλλο καθαρο ομως(χωρις σκουριες κλπ).Στο - βαζουμε το κομματι που θελουμε να ξεσκουριασει.Τα βουταμε και τα δυο στο νερο,ΧΩΡΙΣ να ερθουν σε επαφη και δινουμε ρευμα.


Μετα απο λιγο θα δουμε φυσαλιδες στο "καθαρο μεταλλο"(στο +) αλλα και στο σκουριασμενο.Μετα απο αρκετη ωρα (τουλαχιστον τρεις) θα δουμε τη σκουρια να ειναι κολλημενη στο + η να επιπλεει σαν αφρος στο νερο.
Οταν δουμε οτι το αντικειμενο που θελουμε να καθαρισουμε ειναι οκ το βγαζουμε,το ξεπλενουμε με κρυο νερακι,το στεγνωνουμε κι αν χρειαστει το περναμε με λιγο αντισκωριακο σπρευ.


Τα αποτελεσματα ειναι απο καλα εως πολυ καλα.Στην αναζητηση στο νετ δεν μπορεσα να βρω ακριβεις αναλογιες σοδας και νερου.Καπου διαβασα οτι αν στο + βαλεις ενα κομματι ανοξειδωτο τα αποτελεσματα ειναι καλυτερα.Αυτο το τσεκαρα και ειναι ετσι οντως.
Ίχνη μετάλλου περιέχει το μείγμα αλλά αν δεν έχουμε χρησιμοποιήσει νικελωμένα μέταλλα, επιχρυσωμένα ή μέταλλα που περιέχουν μόλυβδο τότε δεν υπάρχει κάποιο ιδιαίτερο θέμα.Αν δεν υπάρχουν τα παραπάνω τότε στο νερό θα υπάρχουν μόνο 2σθενής σίδηρος Fe++ , ελεύθερες ρίζες Ο² και Η² οι οποίες εξατμίζονται (εξ ου και οι φυσαλίδες).



Το μοναδικό δυνητικά τοξικό παράγωγο της αντίδρασης είναι το ηλεκτρόδιο που έχουμε χρησιμοποιήσει και το οποίο πετάμε στον κάδο ανακύκλωσης μπαταριών και αυτό γιατί έχει χάσει τόσα ηλεκτρόνια που σε κάθε επαφή με νερό θα παράγει ακόμα περισσότερες ελεύθερες ρίζες Ο² που είναι τοξικές από μόνες τους αλλά όχι και κάτι τραγικό σε μικρές ποσότητες.
1.Οτιδήποτε μεταξύ 4 και 12 amps και 6-24 volt θα κάνει δουλειά.Ιδανικά είναι τα 10-12 amps και 14 volt ανάλογα με το τί θές να καθαρίσεις.

2.Επιλέγουμε μέταλλα που δίνουν πρόθυμα τα ηλεκτρόνιά τους και κατά προτίμηση μέταλλα όπως Αλουμίνιο και Ψευδάργυρο.Ωστόσο το μέγεθος του ηλεκτροδίου θα πρέπει να είναι ανάλογο με την σκουριά που θέλουμε να απομακρύνουμε.Ένας τελείως μπακαλίστικος τρόπος για να υπολογίσουμε τον όγκο του είναι να υπολογίσουμε στο περίπου πόση σκουριά θέλουμε να καθαρίσουμε και βάζουμε σχεδόν το 5πλάσιο ηλεκτρόδιο.Πχ αν υπολογίσουμε ότι ένα αντικείμενο πρός καθαρισμό έχει επιφάνεια 0,5 τμ και έχει σκουριά παντού.χοντρικά μπορούμε να πούμε ότι η σκουριά έχει μέσο βάθος 0,1mm τότε έχουμε 0.5Χ 0,0001=0,00005 κυβικά μέτρα σκουριάς ή 50 κυβικά εκατοστά σκουριάς.Η σκουριά είναι το Fe²O³.1 μόριό της περιέχει 2 άτομα Fe και 3 άτομα O.Το βάρος αυτού του μορίου είναι 26Χ2+8Χ3=100/12 C² οπότε η σκουριά είναι 10 φορές βαρύτερη από το νερό ανά μόριο αλλά το μέγεθος του μορίου της είναι μεγαλύτερο(έδώ αρχίζουν και μπλέκουν το mol) οπότε για να μας φτάσει για την όλη αντίδραση το ηλεκτρόδιο πρέπει να έχει μεγαλύτερη μάζα από την σκουριά μας.Αν χρησιμοποιούμε αλουμίνιο τότε θέλουμε σχεδόν 10πλάσιο ηλεκτρόδιο από την σκουριά μας,ψευδάργυρο 4 φορές περισσότερο κλπ.Με λίγα λόγια θέλουμε για το 1cc σκουριάς 4 cc ψευδάργυρου ή αλλιώς ένα κομμάτι 1cmX1cmX4cm.
3.Το μέταλλο που θέλουμε να καθαρίσουμε πρέπει να είναι λιγότερο ενεργό από το ηλεκτρόδιό μας διότι υπάρχει περίπτωση να διαλυθεί με την αντίδραση.Π.χ. δεν θα καθαρίσουμε ποτέ έτσι ένα αλουμινένιο καρμπιλατέρ με ηλεκτρόδιο από ψευδάργυρο ή Κοβάλτιο γιατί παίζει να μη βρούμε τίποτα μετά την αντίδραση.


(η σειρά δραστικότητας των στοιχείων είναι Κ Br Ca Na Mg Al Mn Zn Co Cr Fe..... όσο προχωράμε τόσο πέφτει η δραστικότητα οπότε το ηλεκτρόδιο πρέπει να διαλεχτεί από τα προηγούμενα στοιχεί )
4.Μέταλλα τα οποία έχουν υποστεί ηλεκτρόλυση όπως επινικελωμένα, επίχρυσα και επάργυρα καταστρέφονται κατά την διαδικασία.
5.Για όλα τα παραπάνω υπάρχουν οι υπέρηχοι.


Τι θα χρειαστείτε


1. ένα πλαστικό ή γυάλινο δοχείο που θα φιλοξενήσει την αντίδραση
2.Μία μπαταρία αυτοκινήτου ή φορτιστή μπαταριών 6-12V και 6-14 amps
3.Απιονισμένο νερό.Τόσο ώστε να καλύψει τα πάντα
4.Ηλεκτρόδιο(είπαμε παραπάνω τί)
5.Μαγειρική σόδα ή άλλον ηλεκτρολύτη(ιδανικά θέλουμε μία αντίσταση του υγρού περίπου 1Ω)
6.Υπομονή και πάρα μα πάρα πολύ φυσική και χημεία.Είναι πολύ εύκολο να καταστραφεί αυτό που θέλουμε να καθαρίζουμε.Οι τύποι που θα χρειαστείτε είναι πολλοί και πολύπλοκοι για κάποιον που δεν έχει ιδέα.Τα παραπανω μπακαλίστικα βοηθάνε αλλά δεν θα έχουμε το βέλτιστο αποτέλεσμα.
7. Τα 2 μέταλλά μας δεν πρέπει να ακουμπάνε ούτε στα τοιχώματα του δοχείου ούτε και μεταξύ τους.


Προσοχή : το μέταλλο στον θετικό πόλο θα υποστεί οξείδωση για να καθαρίσει το μέταλλο στον αρνητικό πόλο.Αν τα βάλετε ανάποδα την κάτσατε την βάρκα.
Επίσης το μέταλλο στον θετικό πόλο θα εμφανίσει αλλοιώσεις στην επιφάνειά του λόγο της απόσπασης ηλεκτρονίων-οξείδωσης.


Κατά την αντίδραση παράγονται αέρια οπότε το κάνουμε ή σε ανοικτό χώρο ή σε χώρο που αερίζεται πολύ καλά.
Τα αέρια αυτά είναι εκρηκτικά οπότε κρατάμε μακρυά από το δοχείο της αντίδρασης πυρακτωμένα μέταλλα και γυμνές φλόγες(μή πάει κανένα όργιο με το τσιγάρο από πάνω να δεί πως πάει το θέμα γιατί θα γίνει φλαμπέ).

Για τον χρόνο που θα χρειαστεί για να ολοκληρωθεί η αντίδραση υπάρχουν τύποι αλλά δεν τους γράφω γιατί θα με πάρει το πρωί.Τσεκάρετε με το μάτι κάθε 1-2 ώρες μέχρι να έχετε το επιθυμητό αποτέλεσμα.Μη το αφήσετε όλο το βράδυ πάντως γιατί θα παραγίνει το ψητό.Είναι προτιμότερο να σταματήσετε την αντίδραση ξεπλένοντας τα μέταλλα με λίγο πετρέλαιο και ξεκινήσετε πάλι την επόμενη ημέρα αφού καθαρίσετε με ασετόν 98%(αυτό που έχει η γκόμενα για τα νύχια της ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ) αυτή την φορά.

Μετα την ηλεκτρολυση θελει ξεπλυμα με μπολικο κρυο νερακι για να σταματησει η επιδραση της σοδας.Αφου το στεγνωσεις λοιπον του ριχνεις κι ενα ελαφρυ τριψιματακι με λιγο αντισκωριακο και ειναι σαν καινουργιο.Αν δεις εργαλεια που ξεσκουριασα θα καταλαβεις.

Βάλε ψευδάργυρο αντί για ανοξείδωτο και τα κροκοδειλάκια έξω από το νερό και τα 2 μέταλλα να μήν ακουμπάνε πουθενά ,ούτε στον πάτο της λεκάνης.(βάλε ένα ξύλο επάνω στην λεκάνη και κρέμασέ τα από εκεί)



Επίσης για να ξέρεις ότι έχεις βάλει αρκετή σόδα, θα μετρήσεις με ένα πολύμετρο την αγωγιμότητα του νερού και θα την φτάσεις μέχρι το 1Ω περίπου.Αν έχει μεγαλύτερη αντίσταση τότε θα πάρει περισσότερο χρόνο και με όχι και τόσο καλά αποτελέσματα ενώ σε μικρότερη αντίσταση θα έχεις υπερβολική διάβρωση του ηλεκτροδίου για την ίδια δουλειά. Κατά την διάρκεια της αντίδρασης αν πέσει η αγωγιμότητα προσθέτεις σόδα.μεγάλη αντίσταση =μικρή αγωγιμότητα.
Για να σταματήσει η δράση της σόδας μπορεί να γίνει πιο γρήγορα με λίγο χυμό λεμονιού ή ξύδι αραιωμένο μέσα στο νερό.



και μετά λίγο πετρέλαιο ή αντισκωριακό όπως είπες για να απομακρύνει τα πάντα!!!


Οξύ + βάση =άλας + νερό μας λέγανε στην χημεία του γυμνασίου.